van der Walle fondduiven

Marathonduiven in noord-oost Groningen

Wonend in het achterste N.O. deel van afdeling 10, zijn er in Nederland weinig hokken waar de duiven op de Marathon meer kilometers moeten afleggen dan hier.  Dit komt  omdat de duivensport in Nederland overwegend vanuit  het Zuid-Oosten tot Zuid-Westen "wordt aangevlogen" .

Na een leven lang met duiven en enkele periodes zonder, herstart in 2006 met wat zomerjongen voor de kweek. In 2008 gestart met jaarlingen op de eerste overnachtvluchten met middaglossing. Na een wat moeizame start, toch vrij snel goede resultaten. In 2010 en 2012 kwamen de grote successen met o.a. het totaalkampioenschap in de Noordelijke Unie. (afdeling 7,8,9,10 en 11 en een stukje N.W. Duitsland) Daarna en daarnaast waren er ook successen op regionaal-, nationaal-, en internationaal niveau.

Het is nooit klaar!  Blijven bouwen aan een goede ploeg marathonduiven is mijn passie; waarbij focus en voorkeur op de middaglossing liggen. Over de zaken die ik hierbij tegenkom en over wat ik ervan leer, hoop ik hier met enige regelmaat wat te melden. Soms in de vorm van een artikel maar ook wel in de blogvorm waarop gereageerd kan worden. Niet alleen vind ik het leuk om er over te schrijven, maar ook wil ik sportgenoten en anderen  interesseren en enthousiasmeren voor de duivensport en het marathonspel in het bijzonder.

Vanwege het feit dat hier s' winters  tussen de 90 en 100 duiven op de hokken verblijven, grofweg 60 vliegers en 30 kwekers,  reken ik mezelf tot de middelgrote, kleinere melkers.

Wat is er nu zo leuk aan het houden van postduiven? 

Een vroege duif op een nationale vlucht draaien en dan kampioen worden, dat is het streven. Om dat te kunnen moet je goede duiven hebben. Het fokken van een topper is een lastige maar bijzonder mooie weg. Om erachter te komen of je op de goede weg zit heb je de wedstrijden nodig en die zijn op zich al heel bijzonder. Evenals de omgang met de duiven. Ze geven je leven structuur, je houd contact met de natuur en er is altijd wel iets te beleven op het hok.  Daarnaast is er de folklore en de competitie met duivenmelkers, die uit alle lagen van de bevolking komen. Bij verschillende activiteiten in het  duivengebeuren overvalt mij het "Elfstedentocht gevoel" en heb ik zoiets als "wat mooi dat ik hier bij mag zijn" De contacten die je opdoet zijn heel divers en bijzonder.

Op het hok ben je totaal verantwoordelijk voor wat er gebeurt. Gaat het goed of gaat het slecht  je hebt het altijd aan jezelf te danken. Jij bent de coach en de manager en jij bepaalt wat er gebeurt en je moet overal aan denken. Op alle fronten!

Zo zijn er bijvoorbeeld: spelsysteem, vluchtprogramma, medische begeleiding, hygiëne, hokklimaat, fokprogramma, training, voeding, selectie en ga zo maar door. Je bent  almachtig op ongeveer 20 vierkante meter.* (zie voetnoot)

Gaat het slecht dan zijn er geen uitvluchten. Gaat het goed dan ben je ook daarvoor helemaal zelf verantwoordelijk. Heb je succes, dan is de voldoening enorm en je weet dan een klein beetje hoe een voetbal- of schaatscoach zich moet voelen na het behalen van een kwalificatie of een kampioenschap.

Natuurlijk....een beetje hulp is nooit weg en ja...geld helpt ook wel, maar uiteindelijk moet je het allemaal zelf doen en dat is het mooie.  Bij mij werkt het zo: "als ik er niet voor werk dan geloof ik er niet in  en als ik er niet in geloof dan werk ik er niet voor."  Maar je moet er nooit meer voor doen dan de passie voor de duiven en de sport je toestaat. Doe je dat wel, dan houdt je het niet vol en volhouden is in de duivensport belangrijk omdat de keuzes die je vandaag maakt, soms pas na enkele jaren vrucht gaan dragen. Haalbare en realistische doelen bepalen succes en plezier in de sport. En dat zorgt weer voor tevredenheid en verdere ontwikkeling. De mate  van en de kwaliteit van het succes hoeft niet op hoogste niveau te liggen. Het halen van je doelen, dat is je succes. Niets meer en niets minder! En die doelen stel je zelf!

Succes en plezier in de duivensport en op deze site toegewenst.

Ton van der Walle.

* de kunstenaar, de kampioen, laat niets aan het toeval over, hij leidt zijn kolonie als een generaal zijn troepen' citaat van Leon Petit in  'Dorus de doffer' van Rense Sinkgraven. 

Sitemap: