Het oog van de meester.
Over kweken en het “oog van de meester” Dit onderwerp lijkt wat tegenstrijdig met het vorige artikel. Het lijkt niet te rijmen met het verhaal over selectie en populatiegenetica. In de duivensport zijn vele wegen die naar Rome leiden. Die wegen lijken soms tegenstrijdig en soms zijn ze ook gewoon strijdig. Toch geloof ik dat in die kracht en tegenkracht ook een pad ligt naar succes.
Hele veldslagen zijn er gestreden over kruisen en intelen. De Witney aanhangers tegen de Gits sympatisanten, om maar eens een paar verschillende kampen te noemen.(er zijn er veel meer ) -Je kan, als je top wilt spelen absoluut niet zonder inteelt! - De meeste kampioensvogels zijn kruisingsprodukten! -
Als je generaties lang moet intelen, zul je wel een hele grote moeten zijn! -
Kruisen geeft erg veel afval en je blijft zoeken en opnieuw beginnen!
Dit waren o.a. de uitspraken waarmee men elkaar in de duivenbladen bestookte. En nog bemerk je er wel stuiptrekkingen van, alhoewel het ras minder wordt. (bemerk de gevaarlijk dubbele betekenis van het woord ras, in deze context)
Onderhand weten we dat kruisen en inteelt elkaar niet bijten en dat beide methoden veel afval geven. Als je een echte topper hebt, moet je intelen. Het is niet gezegd dat het lukt, want een goede vlieger is nog geen goede kweker. Maar ik zou het toch zeker geprobeerd willen hebben. Als je geen echte topper hebt, moet je proberen er een te kweken. Kruisingen van duiven uit verschillende, goed presterende, ingeteelde lijnen, is op papier een goede methode. Maar elke methode waarmee je een topper kweekt is goed, want:
TOPPERS ZIJN WITTE RAVEN!
UITZONDERINGEN DUS!
Kruisen of intelen, voor de gemiddelde melker maakt het denk ik niet zoveel uit. Veel meer staat of valt bij het inzicht, de selectie en de teeltkeuze (en de mazzel) van de fokker. Daarom moet je ook nooit een ander je duiven laten koppelen of selecteren. Zo leer je het nooit. Wel veel lezen, opschrijven, vragen en proberen te leren. Of, als je er achter bent dat je het echt niet kunt of wilt leren; nooit meer zelf doen!
Daarmee maak je je wel erg afhankelijk, maar dat is beter dan steeds je eigen glazen ingooien. Beeldend voor het belang van de kwaliteiten, de ervaring en de intuïtie van de fokker, is het verhaal van Piet de Weerd over Vincent O’Brian, de wijlen “eminent grise” van de Ierse paardenfokkerij:
als er ergens een topper gekocht of verkocht moest worden en het dier was met moderne technieken helemaal fysiek en genetisch doorgelicht, dan moest hij er altijd nog even naar kijken. Zijn woord was bindend! Wat de moderne technieken ook voor uitkomst gaven.
Mooi hè?
Fokkers intuïtie, wat dat nou precies is? Dat is moeilijk uit te leggen, maar door een gelukkig toeval, heb ik er een mooi voorbeeld van, in voor iedereen begrijpelijke taal.
Toen ik bezig was met dit stukje keek ik tussendoor nog even naar een oude duivenband. Jan Ouwekerk uit Lekkerkerk was aan het woord. Het ging over kweken uit aangeschafte duiven van goede afstamming. Een gevoelskwestie lees maar: “Ik denk dat ik het aaaaaardig kan zien. Ik weet ook, dat ik er helemaal geen bliksem van kan, dat weet ik ook. Maar ik heb zo’n vertrouwen in m’n eigen kunnen, dat, als ik absoluut denk dat ik hem heb, dan ben ik ook hààst zeker. En dan komt het eruit. Dan zal ik het veel mis hebben, maar ik heb het òòk veel raak. En dat is het bij de meeste liefhebbers, die denken het, dat dat hem is, en die zijn erg veel mis en heel weinig raak. Dat zal het verschil wezen.” einde citaat. Een betere uitleg heb ik nooit gehoord. De intuïtie is dus niet onfeilbaar, maar het leidt geen twijfel dat het hier om een wezenlijke voorsprong gaat t.o.v. de gemiddelde concurrent. Kruisen zonder inzicht of doelgerichtheid lijdt tot verdwalen en is geen methode. Hetzelfde geldt voor inteelt. “Het ene doen en het andere niet laten”, weer zo'n wijze titel van wijlen Arie v.d. Hoek. Tip van mij voor de kleine melker, als iemand met een apart kweekhokje een kleine melker genoemd mag worden, is: Houdt de kwekers “zuiver” en kruis met de vliegers, MAAR KWEEK UIT BEIDEN! Zo doe je het een, zonder het ander te laten en je zult langer vooruit kunnen. Gelukkig gaat het hier om een advies aan de kleine melker, dus kunnen we er vanuit gaan dat er op het hok geen duiven zitten die dat niet verdienen. (selectie!!!)
Realiseer je goed dat het maar methoden zijn......
Je zult het zelf moeten doen. Dat is nou het mooie van duivensport!!!!