Graag wil ik het eens met jullie hebben over mijn ”Theelen probleem”.
Drie jaar na mijn herstart in 2003 besloot ik om alleen nog Marathonvluchten met middaglossing te gaan spelen. Dit had tot gevolg dat ik in 2006 begon met het aanschaffen van daarvoor geschikte duiven; zomer jongen.
Die duiven kwamen voornamelijk uit Noord Nederland en dat proces van aanschaffen liep nog wel een aantal jaren door.
Bij de eerst aangeschafte duiven, zaten ook een paar Theelen duifjes. Één kwam van Pé Laan, Westwood Pigeons en twee andere kwamen van dhr Tetteroo uit Purmerend. Allen late jongen.
Een voswitpen duivinnetje van Westwood zette ik op een Roodschift klein doffertje van Tetteroo. Beiden overwegend Theelen via Vertelman.
De eerste twee jongen in 2007 waren duivinnen; Vosje 313 en Vosje 314.
Daarna begon de pech met de ouders van deze duiven. De volgende ronde was maar één jong, dat bij het spenen stierf; waarschijnlijk aan hartklachten. De vader van de jongen ontsnapte uit de kweekren en de moeder ging in die ren dood. Oorzaak was onduidelijk.
Nu had ik alleen nog de twee zusjes 313 en 314. Ze werden als jong wat op geleerd en als jaarling gingen beiden naar limoges. Vosje 313 won prijs en Vosje 314 bleef achter en werd gemeld door een Centraal hok in Raamsdonksveer Brabant. Na overleg en het overmaken van 5 euro werd de duif een week later op 10 kilometer van het Centraal hok gelost. 2 uur later was ze weer thuis en heeft daarna nooit meer gemist op de Marathon (Limoges 2008 ging als rampvlucht de boeken in)
In de jaren die volgden werd het winnen van aangewezen kampioenschappen een kleinigheidje. Gewoon omdat Vosje 313 altijd prijs won en altijd mijn eerste was. Haar zusje zorgde daarna voor het winnen van vele series van 2.
De sportieve waarde van beide duifjes werd steeds groter, waarop ik op besloot om Vosje 313, die echt het beste was, op het kweekhok te zetten….. nou dat had ik beter niet kunnen doen!
Weer sloeg de pech toe!
Ze legde om de haverklap onbevruchte eieren. Simpelweg, omdat ze veel te driftig en te verliefd was op haar doffer. Het was in de winter dat ik haar terug deed in de ren bij de vliegduivinnen. De volgende ochtend liet ik ze trainen, waarop Vosje 313 was verdwenen. (roofvogel)
Vosje 314 vervolgde haar carrière zeer naar tevredenheid, met als uitschieter een eerste regionaal op ochtendlossing Orange.
Gekruist met een Theelen/ Hagens doffertje van Kweekcentrum Friesland bracht ze “Mercedes”, een zeer goede vale schiftduivin, die ook nooit miste en alweer regionaal een eerste op Orange ochtendlossing vloog.
Vanaf 2021 zit ze op het kweekhok. Haar moeder Vosje 314 is inmiddels overleden. Om de lijn niet te laten stoppen ging ik op zoek naar andere (gedeeltelijke) Theelens. Dit keer op twee relatief Zuidelijker hokken. (Harderwijk en Westerhaar)
Van de ene lijkt het wat tegen te zitten, maar er zit toch nog een beloftevol jong van op het kweekhok. Van het andere hok is er nog een doffer, die netjes gekweekt heeft. De ene gekruist met een goede kweekduivin uit de Musselman/Lullo lijn, de ander terug gezet op de Theelen kruising uit de andere Theelen lijnen.
Wat is nu eigenlijk mijn probleem en waarom die moeite om vast te houden aan die ouwe lijn, terwijl ik toch ook andere goed presterende lijnen heb?
Als kleine liefhebber probeer ik te werken met drie goed presterende onverwante lijnen.
Nu dat was mijn eerste probleem!
Probeer maar eens drie goed presterende lijnen op je hok te krijgen!
De eerste twee lijnen Musselman (Henk de Bree) en Lullo (Jelle Posthumus) presteren en combineren goed. De derde lijn zou dat Theelen lijntje moeten worden. Maar wat is dat lijntje waard, als er maar 1 goede duivin van op het kweekhok zit. De prestaties van de in het begin gekweekte duivinnen waren echt uitzonderlijk goed.
Het begint er nu op te lijken, dat ik na jaren, mijn Theelen lijntje wat kan verankeren op het kweekhok.
Maar pas op, het is nog vroeg en nog lang niet bewezen.
Je hoort vaak dat mensen in de kweek naar een eigen stammetje willen werken. Bij mij is dat niet zo.
In mijn duivensportambitie staat presteren bovenaan.
Kruising geeft op de vluchten vaak de best presterende dieren. (Heterosis)
Met drie verschillende lijnen kun je vrij lang variëren in de verschillende combinaties zonder inteelt depressie op te lopen. Mocht er in een bepaalde lijn te veel depressie zitten om op de vluchten te kunnen presteren kun je het betreffende dier ook voor de kweek gebruiken om te kruisen met een iets minder verwante duif die wel presteert. Daar moet je niet bang voor zijn. Maar die lijnen moeten wel bewezen zijn.
En dan nu het hoofdprobleem: het moet allemaal nog bewezen worden, maar ik wil het zo graag.
Bovenstaande vale doffer is het evenbeeld van “de oude stamvader.” Als eerbetoon heb ik hem Janneman genoemd.
Wanneer het eerste resultaat van een kruising van 3 verschillende Theelen lijnen zo goed is als het lijkt, dan wordt ik wantrouwig. Als je iets probeert en het resultaat lijkt te mooi om waar te zijn, dan is dit ook meestal zo.
Mooie verhalen, ik ben er gek op; maar het gaat om prestaties. De doffer hierboven is net twee jaar. Als laatjong en jaarling opgeleerd. In het begin niet bijzonder mooi, maar anders dan de anderen komt hij naar je toe ! 2024 wordt het jaar van de waarheid.
Hoop doet leven!
Ergens op internet las ik dat Jan Theelen 92 jaar oud is en gaat stoppen. Het eind van een sprookje. Een geweldig mooi verhaal, met voor mij als hoogtepunt, dat ik door die 2 goede Theelen duifjes, oog in oog stond met de legende op de "Goudenduifviering" in Ranst 2010. Door het onverwachte van het moment heb hem niet gesproken. Ik was zo overdonderd door de 78 jarige vitaliteit van de man, dat ik niet wist wat te zeggen.
Stiekem hoop ik dat ik aan zijn mooie verhaal nog een klein nawoord mag toevoegen met mijn Janneman.
Hoop doet leven!
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi verhaal Ton ik ben een paar keer bij Jan geweest net wat je zegt in je verhaal een legende in de duivensport. Altijd genieten als we bij hem waren en altijd super ontvangen. MVG Eric