Alweer geruime tijd bezig met nestduiven op de grote fond Daar valt veel over te vertellen en veel over te leren. In mijn fanatieke tijd wilde ik alles weten en wist ik ook veel. Ik wist bijvoorbeeld hoe het wel en hoe het niet moest en handelde daarnaar. Zaken als planning, training en systematiek waren nogal directief.
Als de duiven deden zoals het naar mijn idee niet moest, had ik een probleem en probeerde ik dat te veranderen.
Net als vele anderen heb ik geworsteld met dwang als: alles verplicht naar buiten en op de vlag trainen of de doeve traener.
Waarom was het een probleem? Vooral omdat ik dacht dat als de duiven beter trainen, ze ook beter zouden gaan presteren. Gelukkig voor mij bleek dat in de praktijk mee te vallen. Ondanks mijn verwoede pogingen ze tot meer trainingsarbeid te dwingen, lukte dit niet of matig en omdat de prestaties er niet onder leken te lijden ben ik ze minder gaan drillen en meer gaan volgen.
Zo weet ik sinds een aantal jaren wel dat er een handelwijze is die beter trainen tot gevolg heeft, maar bij het invoeren ervan liep ik herhaaldelijk tegen ongewenste neveneffecten aan waardoor het stopte.
Soms was het te arbeidsintensief en dus niet vol te houden. Soms was het ook gewoon ronduit vervelend om te doen en ook daarom niet vol te houden. Heel vaak weken de duiven uit. Hiermee bedoel ik dat ze om de door mij opgeworpen veranderingen heen gingen. Meestal ging dat ten koste van de sfeer op het hok.
Nu dat "gedrevene" er een beetje af is en het wat makkelijker en meer ontspannen gaat, wordt het beter en ga ik ook beter kijken en dus ook meer zien. (Observeren)
Sinds de " AHA-erlebnis" bij het lezen van de concepten en ideeën van Dave Shewmaker, Is er zeker wel iets in mijn grondhouding veranderd. Geen grote verschuivingen, maar toch....
Ik volg de duiven en daarom volgen de duiven mij en we voelen ons er goed bij. Het loopt beter! Iets minder gepassioneerd en wat meer gepensioneerd.
Reactie plaatsen
Reacties