Over Limoges en paniek.

Net na mijn laatste blog over limoges begon ik het te zien. Er kwam geen forme op de duiven en ze werden niet mooier. De dag erna doffe kopjes en een enkele jaarling doffer knipperend met de oogleden waarbij het derde ooglid zichtbaar was Weer een dag later 2 jaarlingdoffers met grote jongen die een one eye cold lieten zien.

Om te redden wat er te redden valt, in lichte paniek, alle duiven een orni-slijmcapsule opgestoken. Nu begrijp ik natuurlijk best dat één zo’n capsule geen ornithose uitbraak zal verhinderen. Dus dacht ik na. Wat kan ik nog meer doen? Ornithose is viraal dus medicatie helpt principe niet.

Maar wat dan? …. Zo is bij voorbaat het seizoen al naar de knoppen. Als het antwoord niet in de medicinale hoek zit wat dan? De Limoges ploeg leek nog wel vrij goed misschien kwam dat doordat ze een week eerder alle tien een geelpil kregen…wie zal het zeggen?

Het antwoord kwam van een man uit de praktijk …van André Roodhooft: ´Doe het hok dicht en houdt de duiven zoveel mogelijk warm”. Simpel, maar terecht en werkzaam. Dus, nu……op die ene plafondschuif na, alles zoveel mogelijk dicht houden … ook de deur.

Zelf heb ik bedacht om de duiven 2 keer per dag een schone droge drinkbak te geven met fris schoon water. Dit om kruisbesmetting zoveel mogelijk te voorkomen. Te vaak werd de laatste tijd de waterbak regelmatig bijgevuld met de gieter.

Dit waren mijn maatregelen en de houding moest zijn: rustig blijven en niet in paniek raken! Makkelijker gezegd dan gedaan als meteen al het seizoen op het spel staat.

Het eerst werden de Limogesduiven beter en mooier en zag je dat hun neststand de superforme begon af te dwingen. En het is altijd mijn idee dat ziekte en supervorm niet samen gaan. De duiven voor Limoges konden worden ingekorfd en alle verdere symptomen werden minder. Twee dagen na die inkorving zag ik dat er een stuk of tien eerste pennen geworpen waren en toen wist ik dat het beterde. Als ik ze goed bekeek zag ik weer glanzende koppen en ogen  zonder zichtbaar derde ooglid en besloot ik om de vrijdag na de inkorving van Limoges,  de st.Vincentploeg en alle jaarlingen naar Arlon te sturen voor een trainingsvlucht. Een week eerder heb ik ze ingehouden.

Het resultaat:

Limoges 9 van de 10 duiven terug, 5 van de 10 in de prijzen maar niet vroeg. Geen resultaten om over naar huis te schrijven, maar gezien de omstandigheden kon het ook veel slechter.

Trainingsvlucht Arlon in hetzelfde weekend viel niet mee: enkele prijzen en enkele duiven achter gebleven waaronder een 4 jarige doffer uit de st.Vincent ploeg. Dat doet zeer!

Nu vol goede moed naar st.Vincent!

Er gaan zes duiven mee. Een koppel op tien dagen broeden en wat duiven op jongen van een week. De duiven zien er goed uit, trainen gaat matig, als ik ze maar na 20.00 uur loslaat, anders zitten ze op het land.