Doevetoene

Regelmatig kom ik in de stad Groningen. Om op een ontspannen manier de stad wat te verkennen neem ik vaak de fiets achterop de auto mee. Die auto zet ik bij het bedrijf van mijn zoon of op een grote parkeerplaats bij de ring.  Op de fiets in Groningen mag je bijna overal in en heb je wat meer actieradius dan lopend.                          Als plattelandsbewoner  met een stadse achtergrond vind ik het er altijd heel gezellig en voel ik me er prima thuis. Bijna nooit kan ik het laten om ook even een  bezoekje aan de Duiventuin te brengen.  Deze duiventuin is vrij uniek in Nederland. Soms spreek ik er mensen en soms zie ik niemand. Eigenlijk blijf ik ook nooit lang. Maar dat maakt niet uit. Je voelt de sfeer- en de folklore uit de tuin opstijgen en dat vind ik leuk.

In het midden van het langwerpige terrein vind je het  clubgebouw van de P.V De luchtbode opgericht in 1903, met verder op het voor iedereen toegankelijke terrein verschillende parkeerplaatsjes en daaromheen de verschillende percelen met hokken die worden gescheiden door allerlei poortjes en brandgangen

Vandaag trof ik er een jonge gast van, ik schat hem een jaar of twintig, op een nauwe T-splitsing in een poortje. Ik vroeg hem of hij ook duivenmelker was en vertelde waarom ik er rond keek.  Hij vertelde al vanaf zijn veertiende duiven te houden en dat hij uit Haren kwam. Nu studeerde in de Stad, maar hij miste de duiven.  Vrij makkelijk kon hij toen op de Duiventuin een perceeltje huren, waarop hij snel een klein hokje zette zodat hij tijdens zijn studie toch een beetje van z’n duiven kan genieten. Toen ik hem vroeg of het in Groningen makkelijker is duiven te gaan houden dan een studentenkamer te vinden lachte hij, en zei dat dit inderdaad het geval was. Daarna verontschuldigde hij zich, hij moest verder, hij stond op tijd,  maar moest toch echt even de duiven verzorgen. Ik wenste hem succes en plezier met zijn duiven en ging ook weer verder.

Kijk, dat zijn nou dingen waar ik vrolijk van word. Onderweg vroeg ik me af of het onderwerp Duiventuinen,  ook iets is voor promotie en drempelverlaging van de duivensport.

Misschien iets om op te pakken voor de Sectie Sportbeleving van de NPO?  

Onlangs boekten ze een leuk succes met de financiële ondersteuning van duivenliefhebbers met een smalle beurs door de gemeente. Misschien kunnen de gemeenten iets verder gaan want een duiventuin heeft ook voor niet duivenhouders  voordelen!

Kan de sectie hier iets mee doen? Hopelijk lezen ze dit en hebben ze iets aan deze suggestie.

Als jullie ook suggesties hebben ten voordele van de duivensport kun je via de NPO contact met de sectie opnemen